Shpërthimi i
luftës së përgjakshme në Prekaz më 5, 6, 7 mars 1998, si pasojë e sulmit
ushtarak-policor serb, kundër familjes Jashari, që zgjati 3 ditë, në të cilën u
vranë 56 anëtarë të kësaj familje, në mesin e tyre edhe Komandanti i
Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës Adem
Jashari.
Të shtyrë nga ky
sulm brutal i forcave ushtarake serbe mbi familjen Jashari, të gjitha
grupacionet e organizuara politike në atdhe e diasporë, në bashkërenditje
me të quajtën Qeveria e Kosovës në mërgim,
më 8 mars 1998, (një ditë pas vrasjes së Komandantit të UÇK-së Adem Jashari), u
mblodhën në kryeqytetin e atëhershëm gjerman Bonn dhe, themeluan
"Këshillin Emergjent", si formë unifikuese, me qëllim të organizimit
unik të luftës çlirimtare të shqiptarëve të Kosovës kundër pushtimit të
dhunshëm ushtarak të Serbisë.
Në atë mbledhje,
:Në emër të Qeverisë së Kosovës morën Kryeministri Bujar Bukoshi, Isa Mustafa,
Muhamet Bicaj me këshilltarët Mujë Rugova dhe Shemsi Reçica, Islam Spahiu.
Bashkësinë Shqiptare në Gjermani e përfaqësuan Ali Latifi, Sejdi Sopi, Martin
Çuni. LDK-në Hafiz Gagica, Shaban Bobi. Pjetër Coli Komisionin e 3 përqindëshit, Lëvizjen
Popullore Sabri Kiçmari dhe LKÇK-në Bedri Veseli.
U debatua se si
të emërtohej mekanizmi që do të udhëheqte mobilizimin e mërgatës shqiptare në
sferën ushtarake dhe financiare. U hodhë propozimi që ky organizim të quhet
"Shtabi Emergjent" por Bujar Bukoshi nuk pranoi, me arsyetimin se në
qarqet ndërkombëtare do të keqkuptohej si mobilizim ushtarak dhe u vendos të
quhet "Këshilli Emergjent".
Kryetar i
"Këshillit Emergjent" u zgjodhë Shemsi Reçìca, ndërsa më vonë, u
emëruan persona për regjistrimin e luftëtarëve vullnetarë në radhët e luftës
çlirimtare.
Meqë, përbrenda
pjesëmarrësve që themeluan
"Këshillin Emergjent" dominonin bindje dalluese mbi luftën e
armatosur, në mënyrë diabolike, në
Komunikatën e përpiluar u shfaqën tendenca kompromiste që binin ndeshë me
vendimet e miratuara në dukje unanime, por që, nuk ishin të tilla.
Komunikatën me
përmbajtje të devijuar, në kundërshtim me vendimin paraprak, e nënshkruan të
gjithë pjesëmarrësit, vetëm Sejdi Sopi refuzoi ta nënshkruaj, si shenjë
kundërshtie për ndryshimin e përmbajtjes. Megjithatë, Sejdi Sopi e nënshkroi
pas arsyetimit të Bujar Bukoshit e Shemsi Reçicës se, qëllimi nuk ka ndryshuar,
por teksti për arsye pragmatiste ka pësuar ndryshime kozmetike.
Themelimi i
"Këshillit Emergjent", që në start, u kuptua që, brenda tij
dominon frymë e interesave të ngushta,
për të luajtur rol defetist në luftën çlirimtare të popullit të Kosovës, çka u
dëshmua në zhvillimet e mëtejme të situatës kontraverse në terren. Kështu,
mjetet financiare, as përsëafërmi nuk u shfrytëzuan për nevojat e luftës, duke
përfunduar miliona marka e dollarë në xhepat e shumë profiterëve, në kurriz të
luftës çlirimtare.
Në fondin e
"Këshillit Emergjent" të kontrolluar nga Qeveria Bukoshi u derdhën
shuma të mëdha financiare gjithandej , por kontributi i tyre ishte i kufizuar, pikërisht
si pasojë e klaneve të interesit.
Qytetarët e
Kosovës, me të drejtë kanë pritur që, pas luftës, të thirren për shpjegime
përgjegjësit e fondeve financiare që vepruan në atdhe e diasporë, por, as që u mor
ndonjë organ kompetent me këtë problematikë.
(Sejdi Sopi)
Comments