Data 7 dhjetor 1906 mbart një simbolikë të veçantë për historinë e mërgatës shqiptare dhe për mbarë historinë tonë kombëtare. Kjo datë përkon me kohën kur rreth 200 përfaqësues të shoqërive të kolonisë shqiptare në Rumani, “Dituria”, “Drita” dhe “Shpresa”, shpallën bashkimin e tyre në një shoqëri të vetme kulturore.
Emri i shoqërisë
së unifikuar u vendos të jetë “Bashkimi”, një emër domethënës dhe frymëzues në
përpjekjet për zgjimin e ndërgjegjes kombëtare, përpjekje të cilat do të
kulmonin me shpalljen e Pavarësisë së Shqipërisë në 28 nëntor 1912. Shoqëria
kishte për qëllim të përhapte kulturë në gjuhën shqipe, të botonte libra
didaktikë për shkollat shqipe dhe të ndihmonte për mbajtjen e shkollave shqipe
në Shqipëri, si dhe për hapjen e shkollave të tilla në Bukuresht.
Kryetar i
komitetit të Shoqërisë u zgjodh Thoma Çami, ndërsa zëvendës Kristo Meksi e
Pandeli Evangjeli. Mes veprimtarëve të saj ishin edhe Mihal Grameno, Aleksandër
Drenova (Asdreni) etj.
Foto: Patriotët
shqiptarë në Bukuresht në vitin 1910.
Në këmbë, duke
filluar nga e majta: Dhimitër Berati, shqiptar nga Odesa (emri i panjohur),
Rafael Anastasi, Aleksandër Stavre Drenova (Asdreni), Akil Eftimi dhe Spiro
Papajani.
Ulur, duke
filluar nga e majta: Filip Gjeka, Pandeli Evangjeli, Dervish Biçakçiu, Kristo
Meksi, Luigj Gurakuqi dhe Sotir Pllati.
Comments